Today is the day! Vandaag is de Quest, gelukkig voel ik me al weer iets beter. Ik moet nog wel veel hoesten. De run die ik in mijn hoofd heb, heb ik ondertussen al driehonderd keer in mijn hoofd door genomen.
Om 8:30 uur de gondel omhoog genomen en ik heb er een goed gevoel over. NA nog even snel de Face te bekijken, ga ik met de stoeltjeslift omhoog om vervolgens de laatste 10 minuten omhoog te hiken. De sneeuwcondities zijn hard en compact, het heeft nog weinig met poeder te maken. Bumpy en Stumpy it is.
Na een aantal rijders ben ik aan de beurt, ik ben erg ontspannen en ga indroppen. Het begint allemaal lekker en heb een vloeiend snelle lijn op de top van de face. Daarna kom ik bij de eerste grote cliffs en drop in op een harde landing. Ik wil een butt check voorkomen, dus sta erg aanvallend in de face. Bij de landing sta ik iets te veel op mijn voorste been en maak een voorwaartse tumbel na mijn landing.
Nadat ik over de kop sla, breek ik de klep van mijn nieuwe full face helmet af, en zie helemaal niets meer, omdat deze half voor mijn goggle hangt. Na een tigtal meter, rip ik de klep van mijn helm en gooi hem weg. Om mijn lijn uit te kunnen rijden. Uiteindelijk wordt ik 20ste. Ik had top 12 moeten rijden om door te kunnen naar de volgende ronde. Dat betekent dat de wedstrijd hier in Mammoth over is. Balen, maar ik weet dat ik in Schruns zeker hoger kan eindigen.
Daarna zijn er eigenlijk nog maar weinig goede runs van de snowboarders, er wordt weinig risico genomen en langzaam gereden. Ik denk dat ik iets te veel hooi op mijn vork genomen had met mijn lijn.
